Szczęśliwego Nowego Roku!
Niech rok 2021 otworzy przed Państwem
nowe, wspaniałe perspektywy!
Katarzyna, Magdalena i Justyna Napiórkowskie
Grudzień 2020
na reprodukcji: obraz Rafała Gadowskiego
O GALERII
Odkrywaj sztukę. Stwórz kolekcję.
Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej powstała jako jedna z pierwszych galerii prywatnych w Polsce.
Posiada salony ekspozycyjne w Warszawie i w Brukseli.
W 2015 roku Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej została wyróżniona prestiżowym tytułem Ambasadora Polskiej Gospodarki w kategorii Marka Europejska nadanym przez Business Center Club we współpracy z Ministerstwem Gospodarki.
Galeria od ponad 25 lat prezentuje współczesne malarstwo sztalugowe, grafikę, rysunek i rzeźbę.
W portfolio Galerii znajduje się ponad 1000 wybranych obiektów cenionych artystów polskich.
Galeria prezentuje klasyków sztuki polskiej, a także promuje młodych artystów. Ponadto zajmujemy się doradztwem w zakresie budowania kolekcji, a także oferujemy aranżację wnętrz.
Tuesday, 10am–5pm
Wednesday, 10am–9pm
Thursday, 10am–5pm
Friday, 10am–5pm
Od poniedziałku do piątku, 11-18.00
O GALERII
Odkrywaj sztukę. Stwórz kolekcję.
Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej powstała jako jedna z pierwszych galerii prywatnych w Polsce.
Posiada salony ekspozycyjne w Warszawie i w Brukseli.
W 2015 roku Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej została wyróżniona prestiżowym tytułem Ambasadora Polskiej Gospodarki w kategorii Marka Europejska nadanym przez Business Center Club we współpracy z Ministerstwem Gospodarki.
Galeria od ponad 25 lat prezentuje współczesne malarstwo sztalugowe, grafikę, rysunek i rzeźbę.
W portfolio Galerii znajduje się ponad 1000 wybranych obiektów cenionych artystów polskich.
Galeria prezentuje klasyków sztuki polskiej, a także promuje młodych artystów. Ponadto zajmujemy się doradztwem w zakresie budowania kolekcji, a także oferujemy aranżację wnętrz.
Tuesday, 10am–5pm
Wednesday, 10am–9pm
Thursday, 10am–5pm
Friday, 10am–5pm
Od poniedziałku do piątku, 11-18.00
Kilka szczegółów
Aktualne wystawy
Andrzej Fogtt- Małpa na tygrysie i inne prace
Andrzej Fogtt - Małpa na tygrysie wystawa online Gallery of Katarzyna Napiorkowska 10.12.2020- 10.01.2021 ENG "The soul and the biological body: both provide the energy needed to create. " Andrzej Fogtt Monkey on the Tiger is a series of pastels by Polish contemporary painter, Andrzej Fogtt. In some cultures, the Monkey symbolizes cleverness. The Monkey (with a big 'M') is the ninth of the 12 animals in the Chinese zodiac. Tiger symbolism is most commonly associated with strength and courage, as well as determination and independence. The artist proposes a creative reflection with an anthropomorphic focus on animals. ANDRZEJ [...]
Waleria Matelska (Biélorussie)/Ensemble. La peinture
Together. Paintings Waleria Matelska (Belarus) Gallery of Katarzyna Napiorkowska in Brussels 10.10- 15.11.2020 FR Waleria Matelska est née en 1994 à Borisov sur la rivière Bérézina en Biélorussie. Elle a étudié à l'Académie des Beaux-Arts de Varsovie et à l'Académie des Beaux-Arts de Cracovie. Son travail fait souvent référence à des valeurs telles que le sens de la solidarité, de la communauté et de la fraternité. Ses tableaux deviennent plus symboliques avec les événements actuels dans le pays d'origine de l'artiste, la Biélorussie. La galerie d'art Katarzyna Napiórkowska présente la première exposition individuelle de l'artiste à Bruxelles. ENG Waleria [...]
Klasycy
Stasys Eidrigevičius- pastele
Pełne poetyckiej symboliki, melancholijnej bajkowości, zadumy; niepokojące i smutne, jednocześnie nierzadko pogodne i zabawne. Surrealizm i rzeczywistość magiczna dzieł Stasysa wywodzą się bezpośrednio z jego własnych, snów, myśli i wspomnień; właśnie dzięki temu, mimo niezwykłych, [...]
Antoni Janusz Pastwa- rzeźba i rysunek
Maestria twórczości profesora Antoniego Janusza Pastwy opiera się na perfekcyjnym opanowaniu rzemiosła, znajomości mediów i materiałów rzeźbiarskich, wyrafinowania i łatwości w ich formowaniu. Polega jednak także na artystycznej wrażliwości i przenikliwości, pozwalającej na odwołania do [...]
Magdalena Spasowicz
MAGDALENA SPASOWICZ (1927) Studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Malarstwa u prof. Jana Cybisa oraz na wydziale grafiki u Prof. Tadeusza Kulisiewicza. Dyplom na Wydziale Malarstwa uzyskała w 1953 r. Prace Magdaleny [...]
Tadeusz Dominik
"Moje malarstwo jest w całości efektem otwarcia na naturę, jest inspirowane naturą. Nie ilustruję natury, ale swoimi obrazami otwieram drogę widzowi do jej własnego przeżywania." Tadeusz Dominik TADEUSZ DOMINIK (1928-2014) Uważany za jednego z najbardziej [...]
Leszek Rózga- grafika i rysunek
Zapraszamy do zapoznania się z wyjàtkową twórczością Leszka Rózgi ( 1924-2015), wybitnego grafika i pedagoga lódzkiej ASP. Imponującą kolekcję prac artysty posiada Muzeum Sztuki w Łodzi. Nasza Galeria prezentuje akwaforty, suchoryty i rysunki. LESZEK RÓZGA [...]
Józef Wilkoń: malarstwo
JÓZEF WILKOŃ (ur. 1930) Ilustrator, malarz, historyk sztuki. Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (Wydział Malarstwa, dyplom 1955) i Historii Sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim (dyplom 1954). Zilustrował blisko dwieście książek dla dzieci i dorosłych [...]
Prezentacje
Jan Szczepkowski – malarstwo
ZDZISŁAW WIATR (ur. 1960) Ukończył studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, na Wydziale Grafiki w Katowicach, gdzie w 1986 uzyskał dyplom z wyróżnieniem. W latach 1986-1987 był stypendystą Ministra Kultury i Sztuki. Obecnie jest [...]
Jan Szczepkowski – malarstwo
JAN SZCZEPAN SZCZEPKOWSKI (ur. 1975) Studia w latach 1998-2003 na Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie na Wydziale Malarstwa, w pracowniach malarstwa prof. Jacka Waltosia i prof. Grzegorza Bednarskiego oraz pracowni rysunku prof. [...]
Joanna Rusinek-Kalkowska – malarstwo
Joanna Rusinek (1979) Wolny Związek Zawodowy Dyplom w ASP w Gdańsku w 2007 w Pracowni Grafiki pod kierunkiem prof. Jadwigi Okrassy, aneks w Pracowni Rysunku prof. Marii Targońskiej. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, plakatem. Prace można [...]
Weronika Michalska – malarstwo
WERONIKA MICHALSKA (1994 w Gdańsku) Absolwentka malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku w pracowni prof. Jarosława Baucia. Zajmuje się malarstwem, tworzeniem obiektów artystycznych i video. Odbyła dwuletnią rezydencję w Kolonii Artystów na Dolnym Mieście [...]
Michał Zaborowski – malarstwo
Przedstawiamy Państwu wyjątkowy motyw w sztuce- pokazujący wędrówkę Trzech Króli. Autorem prezentowanego rysunku jest ceniony współczesny malarz, Michał Zborowski. Z bieli kartki wyłaniają się twarze Mędrców- skupionych i poważnych. Przedstawieni sią z pełnych dostojeństwa szatach. [...]
Waleria Matelska – malarstwo
WALERIA MATELSKA (ur. 1994 na Białorusi) W latach 2012-2015 studiowała na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz w latach 2015-2018 na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jej prace były wystawiane na [...]
Marta Bilecka – malarstwo
Prace Marty Bileckiej, absolwentki Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, to malarska opowieść o przestrzeni, o wolności i o spokoju. Autorka swoje prace prezentowała dotychczas na wystawach w kraju i na świecie, m.in. W Skandynawii. Zapraszamy [...]
Janusz Mulak – malarstwo
JANUSZ MULAK (ur. w 1939) Studiował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, m.in. w pracowniach malarskich: prof. Jacka Sempolińskiego i prof. Bohdana Urbanowicza, oraz w pracowni projektowania architektonicznego prof. Romualda Gutta. Został wyróżniony na światowym konkursie [...]
Aktualności
Święto Trzech Króli
Aktualne wystawy
Klasycy XX i XXI wieku
Prezentacje
Aktualności

O nas w prasie
Sukces sztuki polskiej w Brukseli – artykuł
Sukces sztuki polskiej- GAZETKA 2/2020
Sztuka polska w Parlamencie Europejskim
W Parlamencie Europejskim odbyła się wystawa zorganizowana przez Galerię Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej pod patronatem dra hab. Kazimierza M. Ujazdowskiego, deputowanego do Parlamentu Europejskiego, byłego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Ekspozycja po prezentacji w brukselskiej siedzibie [...]
O nagrodzie Polak Roku w magazynie Świat Elit
Miło nam poinformować, że dr Justyna Napiórkowska zaostała uhonorowana tytułem Polak Roku 2015 w Belgii w kategorii Kultura i Nauka.
Spojrzenie na jednego z artystów
ANDRZEJ BOROWSKI studiował na Wydziale Grafiki oraz na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Artysta wywodzi się z pracowni prof. Zbysława Maciejewskiego, skąd wyniósł między innymi fascynację twórczością Pierre`a Bonnarda.
W swoim malarstwie zawsze poszukiwał formy, która pozwoli na przełamanie przedstawiającego kierunku. Powstawały martwe natury, w których owoce i przedmioty tworzą fascynujące konstelacje różnorodnych form. W kobiecych aktach w uproszczonej, syntetycznie potraktowanej przestrzeni umieszczał zmysłowe sylwetki, przetwarzając secesyjne odniesienia. W pejzażach powstałych w wyniku podróży, podstawowym zadaniem wydawało się uchwycenie nieoczywistej opowieści o przedstawionych miejscach. Artysta wychodził poza blichtr pierwszoplanowego widoku. Odsłaniał kotarę i szukał rozwiązań tajemnicy. Śródziemnomorskie pejzaże zbudowane są z niebywałej zgodności między tym, co stworzyła natura a obecnością człowieka. Obrane motywy to we wcześniejszych obrazach głównie urokliwe zaułki, w których zgodnie z południowym klimatem współzawodniczyły strefy światła i cienia. Na oświetlone słońcem, spękane mury opadały kaskady bugenwilli. Lazurowe zatoki lśniły wśród piniowych lasów.
Z czasem artysta coraz bardziej redukował motywy przedstawienia miejsc i ich charakteru. Dążył ku syntezie, która jednak objawić się mogła nie w powolnym, także potrzebnym, lecz mniej spektakularnym procesie, lecz w jednorazowym olśnieniu.
Najnowsze obrazy Andrzeja Borowskiego powstałe wśród pól Akwitanii są owocem artystycznej iluminacji. To olśnienie na widok przyrody nie nastąpiło w reakcji na jej obezwładniające i oczywiste piękno, ale we wrażeniu na potęgę natury. Wznoszące się po horyzont czarne pasma pól obsadzonych słonecznikami są na obrazach obszyte delikatną, złotą poświatą. Grudy przeoranej ziemi w miejscu kobiercowej gładkości wzgórz mówią o pokorze. Szarość skał próbuje pogodzić się z granatem ciemnych zatok, do których osuwają się kamienne głazy. Lazurowe rysy wśród nieruchomego pejzażu oznaczają jeziora, błękitne, „morskie oczy” położone tak a nie inaczej w wyniku potężnych, pradawnych geologicznych procesów.
Artysta wydaje się stawać oniemiały wobec tych objawień przyrody z jej wciąż nieograniczoną mocą. Towarzyszy mu w tym fascynacja twórczością Vincenta Van Gogha i Anselma Kiefera, przeżywana jednak na własny sposób. Andrzej Borowski wykorzystuje wielorakie narzędzia w procesie, jakim jest malowanie. Przetworzenie opiera się świadomie obranych gestach rezygnacji. O ich mocy świadczy właśnie ich celowość. Autor rezygnuje z przesytu kolorem, rezygnuje ze zbyt dekoracyjnych elementów pejzażu.
Powstają obrazy o nowym ładzie barwnym. Rygor kompozycyjny każe pominąć wszystko, co niekonieczne, ale ta sama dyscyplina nakazuje także oddać każdy szczegół układających po kres płótna rzędów słoneczników czy lawendy. Potrafi więc Andrzej Borowski z mocą dokonywać wyborów, które odcinają jego pejzaże od pokus ułudy.
Malarstwo to próba “dosięgnięcia” czegoś więcej. Może niemożliwego, następnego horyzontu. Trzeciego horyzontu, jak sugeruje autor w tytule jednego z najnowszych obrazów.
Obrazy nabierają wyjątkowej gęstości. Są nasycone i intensywne. Służą prawdzie- tej wynikłej z kursu przyrody, ale i z wewnętrznego poczucia. Taka jest droga do powstania obrazów istotnych, wpisanych w swój czas i w życie.
teskt: dr Justyna Napiórkowska
ANDRZEJ BOROWSKI (ur. 1969)
Studia na Wydziale Grafiki oraz na Wydziale Malarstwa ASP w pracowni prof. Zbysława Maciejewskiego.
Wystawy: Kolonia, Norymberga Dusseldorf, Soolingen, Jever, Tilburg, Sandomierz, Warszawa,, Frankfurt, Gandawa,, Rzeszów, Strasbourg, Mallorca,, Nowy York, Bordeaux. Wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie pt. “Pejzaż w malarstwie współczesnym”
Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
Warszawa- Bruksela
ANDRZEJ BOROWSKI studiował na Wydziale Grafiki oraz na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Artysta wywodzi się z pracowni prof. Zbysława Maciejewskiego, skąd wyniósł między innymi fascynację twórczością Pierre`a Bonnarda.
W swoim malarstwie zawsze poszukiwał formy, która pozwoli na przełamanie przedstawiającego kierunku. Powstawały martwe natury, w których owoce i przedmioty tworzą fascynujące konstelacje różnorodnych form. W kobiecych aktach w uproszczonej, syntetycznie potraktowanej przestrzeni umieszczał zmysłowe sylwetki, przetwarzając secesyjne odniesienia. W pejzażach powstałych w wyniku podróży, podstawowym zadaniem wydawało się uchwycenie nieoczywistej opowieści o przedstawionych miejscach. Artysta wychodził poza blichtr pierwszoplanowego widoku. Odsłaniał kotarę i szukał rozwiązań tajemnicy. Śródziemnomorskie pejzaże zbudowane są z niebywałej zgodności między tym, co stworzyła natura a obecnością człowieka. Obrane motywy to we wcześniejszych obrazach głównie urokliwe zaułki, w których zgodnie z południowym klimatem współzawodniczyły strefy światła i cienia. Na oświetlone słońcem, spękane mury opadały kaskady bugenwilli. Lazurowe zatoki lśniły wśród piniowych lasów.
Z czasem artysta coraz bardziej redukował motywy przedstawienia miejsc i ich charakteru. Dążył ku syntezie, która jednak objawić się mogła nie w powolnym, także potrzebnym, lecz mniej spektakularnym procesie, lecz w jednorazowym olśnieniu.
Najnowsze obrazy Andrzeja Borowskiego powstałe wśród pól Akwitanii są owocem artystycznej iluminacji. To olśnienie na widok przyrody nie nastąpiło w reakcji na jej obezwładniające i oczywiste piękno, ale we wrażeniu na potęgę natury. Wznoszące się po horyzont czarne pasma pól obsadzonych słonecznikami są na obrazach obszyte delikatną, złotą poświatą. Grudy przeoranej ziemi w miejscu kobiercowej gładkości wzgórz mówią o pokorze. Szarość skał próbuje pogodzić się z granatem ciemnych zatok, do których osuwają się kamienne głazy. Lazurowe rysy wśród nieruchomego pejzażu oznaczają jeziora, błękitne, „morskie oczy” położone tak a nie inaczej w wyniku potężnych, pradawnych geologicznych procesów.
Artysta wydaje się stawać oniemiały wobec tych objawień przyrody z jej wciąż nieograniczoną mocą. Towarzyszy mu w tym fascynacja twórczością Vincenta Van Gogha i Anselma Kiefera, przeżywana jednak na własny sposób. Andrzej Borowski wykorzystuje wielorakie narzędzia w procesie, jakim jest malowanie. Przetworzenie opiera się świadomie obranych gestach rezygnacji. O ich mocy świadczy właśnie ich celowość. Autor rezygnuje z przesytu kolorem, rezygnuje ze zbyt dekoracyjnych elementów pejzażu.
Powstają obrazy o nowym ładzie barwnym. Rygor kompozycyjny każe pominąć wszystko, co niekonieczne, ale ta sama dyscyplina nakazuje także oddać każdy szczegół układających po kres płótna rzędów słoneczników czy lawendy. Potrafi więc Andrzej Borowski z mocą dokonywać wyborów, które odcinają jego pejzaże od pokus ułudy.
Malarstwo to próba “dosięgnięcia” czegoś więcej. Może niemożliwego, następnego horyzontu. Trzeciego horyzontu, jak sugeruje autor w tytule jednego z najnowszych obrazów.
Obrazy nabierają wyjątkowej gęstości. Są nasycone i intensywne. Służą prawdzie- tej wynikłej z kursu przyrody, ale i z wewnętrznego poczucia. Taka jest droga do powstania obrazów istotnych, wpisanych w swój czas i w życie.
teskt: dr Justyna Napiórkowska
ANDRZEJ BOROWSKI (ur. 1969)
Studia na Wydziale Grafiki oraz na Wydziale Malarstwa ASP w pracowni prof. Zbysława Maciejewskiego.
Wystawy: Kolonia, Norymberga Dusseldorf, Soolingen, Jever, Tilburg, Sandomierz, Warszawa,, Frankfurt, Gandawa,, Rzeszów, Strasbourg, Mallorca,, Nowy York, Bordeaux. Wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie pt. “Pejzaż w malarstwie współczesnym”
Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
Warszawa- Bruksela

Artysta tygodnia

ANDRZEJ BOROWSKI studiował na Wydziale Grafiki oraz na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Artysta wywodzi się z pracowni prof. Zbysława Maciejewskiego, skąd wyniósł między innymi fascynację twórczością Pierre`a Bonnarda.
W swoim malarstwie zawsze poszukiwał formy, która pozwoli na przełamanie przedstawiającego kierunku. Powstawały martwe natury, w których owoce i przedmioty tworzą fascynujące konstelacje różnorodnych form. W kobiecych aktach w uproszczonej, syntetycznie potraktowanej przestrzeni umieszczał zmysłowe sylwetki, przetwarzając secesyjne odniesienia. W pejzażach powstałych w wyniku podróży, podstawowym zadaniem wydawało się uchwycenie nieoczywistej opowieści o przedstawionych miejscach. Artysta wychodził poza blichtr pierwszoplanowego widoku. Odsłaniał kotarę i szukał rozwiązań tajemnicy. Śródziemnomorskie pejzaże zbudowane są z niebywałej zgodności między tym, co stworzyła natura a obecnością człowieka. Obrane motywy to we wcześniejszych obrazach głównie urokliwe zaułki, w których zgodnie z południowym klimatem współzawodniczyły strefy światła i cienia. Na oświetlone słońcem, spękane mury opadały kaskady bugenwilli. Lazurowe zatoki lśniły wśród piniowych lasów.
Z czasem artysta coraz bardziej redukował motywy przedstawienia miejsc i ich charakteru. Dążył ku syntezie, która jednak objawić się mogła nie w powolnym, także potrzebnym, lecz mniej spektakularnym procesie, lecz w jednorazowym olśnieniu.
Najnowsze obrazy Andrzeja Borowskiego powstałe wśród pól Akwitanii są owocem artystycznej iluminacji. To olśnienie na widok przyrody nie nastąpiło w reakcji na jej obezwładniające i oczywiste piękno, ale we wrażeniu na potęgę natury. Wznoszące się po horyzont czarne pasma pól obsadzonych słonecznikami są na obrazach obszyte delikatną, złotą poświatą. Grudy przeoranej ziemi w miejscu kobiercowej gładkości wzgórz mówią o pokorze. Szarość skał próbuje pogodzić się z granatem ciemnych zatok, do których osuwają się kamienne głazy. Lazurowe rysy wśród nieruchomego pejzażu oznaczają jeziora, błękitne, „morskie oczy” położone tak a nie inaczej w wyniku potężnych, pradawnych geologicznych procesów.
Artysta wydaje się stawać oniemiały wobec tych objawień przyrody z jej wciąż nieograniczoną mocą. Towarzyszy mu w tym fascynacja twórczością Vincenta Van Gogha i Anselma Kiefera, przeżywana jednak na własny sposób. Andrzej Borowski wykorzystuje wielorakie narzędzia w procesie, jakim jest malowanie. Przetworzenie opiera się świadomie obranych gestach rezygnacji. O ich mocy świadczy właśnie ich celowość. Autor rezygnuje z przesytu kolorem, rezygnuje ze zbyt dekoracyjnych elementów pejzażu.
Powstają obrazy o nowym ładzie barwnym. Rygor kompozycyjny każe pominąć wszystko, co niekonieczne, ale ta sama dyscyplina nakazuje także oddać każdy szczegół układających po kres płótna rzędów słoneczników czy lawendy. Potrafi więc Andrzej Borowski z mocą dokonywać wyborów, które odcinają jego pejzaże od pokus ułudy.
Malarstwo to próba “dosięgnięcia” czegoś więcej. Może niemożliwego, następnego horyzontu. Trzeciego horyzontu, jak sugeruje autor w tytule jednego z najnowszych obrazów.
Obrazy nabierają wyjątkowej gęstości. Są nasycone i intensywne. Służą prawdzie- tej wynikłej z kursu przyrody, ale i z wewnętrznego poczucia. Taka jest droga do powstania obrazów istotnych, wpisanych w swój czas i w życie.
teskt: dr Justyna Napiórkowska
ANDRZEJ BOROWSKI (ur. 1969)
Studia na Wydziale Grafiki oraz na Wydziale Malarstwa ASP w pracowni prof. Zbysława Maciejewskiego.
Wystawy: Kolonia, Norymberga Dusseldorf, Soolingen, Jever, Tilburg, Sandomierz, Warszawa,, Frankfurt, Gandawa,, Rzeszów, Strasbourg, Mallorca,, Nowy York, Bordeaux. Wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie pt. “Pejzaż w malarstwie współczesnym”
Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
Warszawa- Bruksela
Zapisz się na newsletter
Zapisanie się oznacza akceptację polityki przetwarzania danych. Email bedzie wykorzystywany wyłącznie w celu przesyłania wiadomości z Galerii.
Będziemy dbać o bezpieczeństwo Twoich danych.